In de toekomst verwachten we een toenemend tekort aan bedden voor kwetsbare ouderen in de crisisopvang. Dit is onwenselijk en onmenselijk. Nonna pakt de handschoen op.

Voor een goed begin zijn de juiste vragen nodig. Om hoeveel crisissituaties gaat het eigenlijk en waar worden deze ouderen opgenomen? Hoe vaak kan een kwetsbare ouderen niet bij één van ons terecht? Terwijl de doelstelling minder kans op een ‘nee’ was, hadden we onvoldoende zicht op de feitelijke situatie rondom crisisregeling. Waren inderdaad onvoldoende bedden beschikbaar en moesten we steeds vaker ‘nee’ verkopen? We moesten de échte cijfers en feiten boven water krijgen.

Het grote issue bleek geen tekort aan bedden, maar een doorstroomprobleem. Ook het feit dat crisiszorg bij toerbeurten werd geleverd, bleek een knelpunt. Om hierover met elkaar betere afspraken te kunnen maken, moesten we samen optrekken. Elkaar vinden en begrijpen, terwijl iedere zorginstantie een eigen uitgangssituatie, beweegredenen en mogelijk ook twijfels had. Dus bouwden we figuurlijke bruggen.

De juiste inzichten gaven perspectief op waardevolle resultaten. Inmiddels geeft een praktisch systeem de deelnemende organisaties overzicht en hierdoor ervaren zij meer controle op de crisisplaatsingen. Er is bovendien minder piekbelasting van zorgverleners door het afschaffen van de toerbeurten. Dankzij dit project hebben cliënten bovendien meer kans op plaatsing bij een zorginstantie in de eigen omgeving.